ΠΑΤΡΑ | Αλληλεγγύη στον δίκαιο αγώνα του καθαριστικού προσωπικού για μόνιμη και σταθερή δουλειά

Για ακόμη μια φορά 90 εργαζόμενοι και εργαζόμενες στην καθαριότητα του Πανεπιστημίου Πατρών κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλεία τους. Έχοντας ήδη βιώσει αυτή την κατάσταση πολλές φορές στο παρελθόν, ως δέσμιοι των συμβάσεων ορισμένου χρόνου και με την εργολαβία προ των πυλών, βρίσκονται με το ένα πόδι στην ανεργία μετά και από την λήξη της τελευταίας σύμβασης τους από την 01/11/23. Μπροστά σε αυτήν την συνθήκη οι εργαζόμενοι απάντησαν με καθημερινές στάσεις εργασίας και κινητοποιήσεις στο χώρο του πανεπιστημίου και στο κέντρο της Πάτρας, καταφέρνοντας παράταση μέχρι τις 13/12/23, μέχρι δηλαδή να εκδικαστεί η υπόθεσή των ασφαλιστικών μέτρων που έχουν καταθέσει. Ο αγώνας τους όμως δεν πρέπει να σταματήσει. Οι πρακτικές που λειτούργησαν ανασταλτικά όπως αυτή του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Διοικητικών (ΣΥΡΙΖΑ, Π.Α.ΜΕ) που έσπευσε να σπάσει την αποφασισμένη από γενική συνέλευση απεργία για τις 31/10 ανήκουν στη λογική του συμβιβασμού και της συνδιαλλαγής και δεν μπορούν να φέρουν νίκες στον αγώνα των καθαριστών.

Ειδικά σε μια περίοδο που το κόστος ζωής αυξάνεται κατακόρυφα και η ακρίβεια πλήττει τις πιο φτωχές λαϊκές οικογένειες, η πρυτανική αρχή από τη μία λειτουργώντας ως εργοδότης και από την άλλη ως κύριος εκφραστής των πολιτικών και των βλέψεων του συστήματος στο χώρο του πανεπιστημίου, εναρμονίζεται πλήρως με την πολιτική της επίθεσης στα φτωχά λαϊκά στρώματα. Ανακοινώνει την είσοδο των εργολάβων στην καθαριότητα, πράγμα που σημαίνει πως, ακόμα και για όσους έχουν την τύχη να επναπροσληφθούν, τα ωράρια θα είναι ελαστικά και οι μισθοί πενιχροί, στην ίδια κατεύθυνση η οποία πάγια τίθεται από το σύστημα όσον αφορά τα εργασιακά (Νόμος Χατζηδάκη-Νόμος Γεωργιάδη). Επομένως, αφού η απόλυση των καθαριστών δεν αποτελεί μια κίνηση αυθαίρετη αλλά αποτελεί έκφραση τω αντιλαϊκών πολιτικών του συστήματος δεν μπορεί κανείς να τρέφει αυταπάτες για νίκες μέσω του δικαστικού συστήματος και των λοιπών αστικών μέσων, ενώ ο δρόμος του αγώνα είναι ξεκάθαρος.

Χρέος των φοιτητών είναι να στηρίζουν μαζικά τον αγώνα που δίνουν οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα, όχι μόνο για να σταθούν αλληλέγγυοι σε αυτούς, αλλά και για να υπερασπιστούν και το δικό τους επαγγελματικό μέλλον, καθώς και γιατί η απόλυσή τους συνιστά και χτύπημα στο δωρεάν πλέγμα, το οποίο είναι και αυτό στο στόχαστρο του συστήματος. Είναι επομένως αναγκαίο οι φοιτητές να συζητήσουν και να στηρίξουν μαζικά τον αγώνα των καθαριστών. Η στάση της ΠΚΣ όλο το προηγούμενο διάστημα δεν έχει βοηθήσει προς αυτήν τη κατεύθυνση, καθώς όντας η πρώτη δύναμη στα πανεπιστήμια, ενώ στα λόγια καλούσε σε στήριξη του αγώνα, στις καθημερινές κινητοποιήσεις των καθαριστών ερχόταν μόνο δια αντιπροσωπείας

Είναι επομένως επιτακτική η ανάγκη η έμπρακτη αλληλεγγύη στον αγώνα του καθαριστικού προσωπικού, καθώς εντάσσεται στην πάλη για ζωή-σπουδές-δουλειά με δικαιώματα, μακριά από λογικές συμβιβασμού και συνδιαλλαγής.

ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ

ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ

ΝΕΕΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑΣ - ΟΧΙ ΣΤΑ ΕΡΓΟΛΑΒΙΚΑ ΚΑΤΕΡΓΑ