Από την προηγούμενη Παρασκευή συντονισμένα η Ζαχαράκη, ο Παπαϊωάννου και ο ίδιος ο Μητσοτάκης κάνουν δηλώσεις για την ανάγκη να προχωρήσει η εφαρμογή του ψηφισμένου νόμου Κεραμέως και να επιβληθεί «έλεγχος» στα Πανεπιστήμια. Ως αφορμή για το άνοιγμα της συζήτησης χρησιμοποιούν τα γεγονότα στο ΑΠΘ και στην Νομική Αθήνας.
Ενδεικτικό του πως εννοούν τον «έλεγχο» είναι ότι δεν έχουν σταματήσει να δίνουν και εύσημα στην αστυνομία για την «δράση» της στα Πανεπιστήμια τα τελευταία χρόνια. Επειδή, άλλωστε, οι εικόνες των πάνοπλων ΜΑΤ μέσα στις σχολές να χτυπούν φοιτητές και να ρίχνουν χημικά συμβάλουν στον ακαδημαϊκό και ερευνητικό χαρακτήρα του Πανεπιστημίου.
Στην συζήτηση έρχεται να προσθέσει η κυβέρνηση και άλλες πτυχές του νόμου Κεραμέως που δεν έχουν εφαρμοστεί και εξυπηρετούν την καταστολή των φοιτητικών αγώνων και την τρομοκράτηση. Είναι αυτές που αφορούν την εγκατάσταση συστημάτων παρακολούθησης στις σχολές (όπως στην Κτηνιατρική ΑΠΘ και στην Αρχιτεκτονική ΕΜΠ), την ελεγχόμενη είσοδο στα Πανεπιστήμια, την απαγόρευση πολιτικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων. Ακόμη και τα αυτοσχέδια κυλικεία έβαλαν στο μάτι.
Εν όψη και της Συνόδου των Πρυτάνεων, στις προτάσεις που θα κατατεθούν και θα συζητηθούν σύμφωνα με την Υπουργό Παιδείας είναι:
α) Η επίσπευση της διαδικασίας διαγραφής των φοιτητών για πειθαρχικούς λόγους
β) Η χρέωση στο ΑΦΜ των φοιτητών το κόστος φθορών που θα προκαλούνται στα Πανεπιστήμια, πέρα από την πειθαρχική δίωξη. (Στις ζημιές, ας πούμε, είναι και η αναγραφή ενός συνθήματος στους τοίχους ή η αφισοκόλληση;)
γ) Η αξιοποίηση της χρηματοδότησης-ή καλύτερα της υπόχρηματοδότησης-ως μοχλό πίεσης προς τις διοικήσεις των σχολών για την εφαρμογή του νόμου Κεραμέως
δ) Οι διαγραφές των φοιτητών να εγκρίνονται απευθείας από το Υπουργείο Παιδείας και να μην ειναι στην ευθύνη των διοικήσεων των σχολών
Για ποιο λόγο τώρα ανοίγουν τόσο έντονα τη συζήτηση για τα πειθαρχικά; Οι διαγραφές έτσι και αλλιώς βάση του νόμου Κεραμέως προβλέπονταν σε τρεις περιπτώσεις, λόγω ορίου φοίτησης, λόγω τριών αποτυχημένων εξετάσεων ενός μαθήματος και ως ποινή σε πειθαρχική παράβαση. Είναι ήδη ανακοινωμένο ότι θα προχωρήσουν στις πρώτες 330.000 διαγραφές φοιτητών από τον Σεπτέμβρη του 2025 λόγω ορίου φοίτησης. Μπροστά τους έχουν και την Σύνοδο των Πρυτάνεων, όπου από κοινού κυβέρνηση και Πρυτάνεις θα συμφωνήσουν για το πως θα προχωρήσουν με την εφαρμογή τους. Οπότε, φαίνεται ως μια καλή ευκαιρία με την πρώτη εφαρμογή του μέτρου να δείξουν ότι οι διαγραφές θα αξιοποιηθούν με κάθε τρόπο. Εν όψη των φοιτητικών εκλογών στις 14 Μαίου είναι προκλητικά τα μηνύματα ότι όποιο κεφάλι σηκώνεται θα κόβεται.
Για το σύστημα ο φοιτητικός συνδικαλισμός είναι ένα «αγκάθι». Τόσα χρόνια προσπαθούν να τον καταργήσουν τόσο αυτή όσο και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά δεν το καταφέρνουν. Κι αυτό επειδή θέλουν ένα Πανεπιστήμιο στο οποίο θα κυριαρχεί η τρομοκρατία. Να σπουδάζουμε με τον φόβο μην ξεπεράσουμε το όριο φοίτησης και μας διαγράψουν, με τον φόβο ότι αν διαμαρτυρηθούμε θα μας διαγράψουν, με τον φόβο ότι θα παρακολουθείται η κάθε μας κίνηση. Με τον ίδιο φόβο που θα πρέπει να έχουμε όταν αύριο-μεθαύριο απέναντι στο αφεντικό μας στη δουλειά, επειδή μπορεί να μας απολύσει αν διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας.
Οι καταλήψεις και οι κινητοποιήσεις όπως αυτές που έγιναν πέρισυ με το ξέσπασμα του φοιτητικού κινήματος ενάντια στον νόμο για τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια είναι οι έκνομες ενέργειες στις οποίες αναφέρονται και θέλουν να ποινηκοποιήσουν. Όλοι οι μικρότεροι ή μεγαλύτεροι αγώνες που δίνουμε στις σχολές μας για να υπερασπιστούμε το δικαίωμα μας να σπουδάζουμε. Οι πειθαρχικές-και ποινικές- διώξεις για συνδικαλιστικούς λόγους, άλλωστε, δεν αφορούν μόνο τους φοιτητές. Βλέπουμε να χρησιμοποιούνται και στον κλάδο των εκπαιδευτικών για την προώθηση της αξιολόγησης. Υπάρχει συνολικά ένταση της φασιστικοποίησης που θέλει να στείλει το μήνυμα ότι όποιος αντιστέκεται στην κυβερνητική πολιτική θα διώκεται.
Οι διαγραφές είναι εδώ και αυτό το λένε με όλους τους τρόπους. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε με κρυφές ελπίδες τις αποφάσεις της Συνόδου, μήπως και τελευταία στιγμή, αλλάξει κάτι. Κυβέρνηση και Πρυτάνεις προχωρούν με το δεδομένο ότι οι διαγραφές είτε ως όριο φοίτησης είτε ως μηχανισμός καταστολής, θα εφαρμοστούν και συζητάνε τους τρόπους. Σε αυτή τη συζήτηση δεν έχουμε κανένα λόγο να συμμετέχουμε. Ως απάντηση στα σχέδια τους είναι η συμμετοχή στους φοιτητικούς συλλόγους, στα όργανα που τόσο πολύ θέλουν να καταργήσουν.
Να ενισχύσουμε την κατεύθυνση που θέλει ανεξάρτητους από το κράτος φοιτητικούς συλλόγους και να παλέψουμε για την ανατροπή των διαγραφών και του νόμου Κεραμεώς.
ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΦΟΙΤΗΤΗ!
ΟΧΙ ΣΤΟ ΟΡΙΟ ΦΟΙΤΗΤΗΣΗΣ-ΟΧΙ ΣΤΑ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΑ
ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΕΡΑΜΕΩΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΥΛΟ
