Ζήσαμε και ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις. Οι φοιτητές μέσα σε αυτές καλούνται να εξεταστούν και να κριθεί εάν θα πάνε παρακάτω οι σπουδές και η ζωή τους ή αν θα φορτωθούν και άλλα βάρη, ψυχολογικά και οικονομικά. Το σύστημα, πιάστηκε και αυτό απροετοίμαστο με την πανδημία. Έχει όμως όλα τα μέσα και ΠΑΝΤΑ την διάθεση, τέτοιες κρίσεις να τις μετατρέπει και σε ευκαιρίες, για να προωθήσει τις πολιτικές του στοχεύσεις. Η εκπαίδευση δεν θα μπορούσε, και δεν έμεινε έξω από αυτήν την επίθεση. Σε αυτό το κείμενο, θα ασχοληθούμε με την απάντηση στην επίθεση που βιώνουμε. Όχι-μόνο- με αυτή που δίνουν οι Αγωνιστικές Κινήσεις, αλλά και με αυτές που προκρίνουν οι άλλες δυνάμεις που δραστηριοποιούνται στην Ξάνθη, γιατί τις θεωρούμε από λάθος μέχρι αδιέξοδες.

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: ΤΗΛΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ-ΤΗΛΕΞΕΤΑΣΗ-ΤΗΛΕΕΡΓΑΣΙΕΣ

                Τα διάφορα τηλέ- ήρθαν για να μείνουν. Γιατί:

1. ΟΧΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ. Σίτιση-στέγαση-μεταφορές-βιβλία τα ξεχνάμε. Γιατί να έχουμε σίτιση-στέγαση-μεταφορές όταν τηλεκπαιδεύεσαι απ’ το σπίτι σου; Γιατί να έχουμε βιβλία όταν μπορούμε να «εκσυγχρονιστούμε» με ηλεκτρονικά συγγράμματα;

Αποτέλεσμα: Κόσμος είτε πετιέται εξ’ αρχής εκτός, είτε δυσκολεύεται φοβερά με τις σπουδές.

2. ΕΛΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΩΡΑΡΙΩΝ/ΑΣΧΟΛΙΑΣ ΜΕ ΤΗ ΣΧΟΛΗ: Τέλος το «συγκεκριμένες ώρες μάθημα». Σπίτι σου είσαι φοιτητή, θα ασχοληθείς παραπάνω. Και θα ασχολείσαι, ή ακόμα και θα εξετάζεσαι και σαββατοκύριακα.

Αποτέλεσμα: Εντατικοποίηση σε βαθμό ασφυξίας.

3. ΟΧΙ ΜΑΖΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ,ΟΧΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ/ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ: Αδυναμία συνεύρεσης δια ζώσης με ανθρώπους που έχεις σε μεγάλο βαθμό την ίδια πραγματικότητα και παρόμοια προβλήματα.

Αποτέλεσμα: Δυσκολία οργάνωσης και απάντησης αυτού που βιώνουμε.

Με βάση τα παραπάνω, μια δύναμη η οποία θέλει να μιλάει και να δρα με βάση τα συμφέροντα των φοιτητών, τι έχει ευθύνη να κάνει; Για μας είναι καθαρό. ΝΑ ΚΟΝΤΡΑΡΕΙ, ΝΑ ΜΗΝ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ, στο λόγο και τη δράση της, τα «τηλέ-» σε κανένα βαθμό. Όμως:

Η ΠΚΣ/ΜΑΣ/ΚΝΕ: Θεωρεί πως βασική επιδίωξη του συστήματος αυτή τη στιγμή στα πανεπιστήμια είναι να μας στερήσει τη γνώση. Παρ’ όλα αυτά, κάθε χρόνο έχουμε περισσότερα εργαστήρια, περισσότερες προόδους και εργασίες, δυσκολότερες εξετάσεις, παραπάνω ύλη. Εφόσον, λοιπόν- κατά την ΠΚΣ- δεν υπάρχει η εντατικοποίηση των ρυθμών σπουδών μας που πέφτει σαν βαρίδι στις πλάτες μας, αλλά το ακριβώς αντίθετο, πως μπορεί αυτή η δύναμη να κοντράρει οποιαδήποτε μορφή «εκπαίδευσης» ήταν δυνατή, δεδομένων των συνθηκών της πανδημίας;

Η ΕΑΑΚ:  Γενικά στο λόγο της αυτή την περίοδο υπάρχουν πολλά πέρα-δώθε. Από τη μία δεν αποδέχονται την τηλεκπαίδευση, αλλά από την άλλη «τώρα δεν μπορεί να γίνει κάτι άλλο». Λένε «καμία σκέψη να συνεχιστεί μετά την πανδημία», αλλά με την στάση τους δεν έχουν συμβάλλει στο ελάχιστο στο να μην νομιμοποιηθεί αυτός ο τρόπος «εκπαίδευσης» στα μυαλά των φοιτητών.

Οι παραπάνω λοιπόν (+η συστημική δύναμη του BLOCO) καταλήγουν χωρίς ιδιαίτερες περιστροφές στο εξής: Αποδοχή της Τηλεκπαίδευσης.

Η ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ:

Η τηλε-εξεταστική πέρα από φάρσα θα είναι και σφαγείο. Το παραπάνω, θα έχει πολύ συγκεκριμένο και βαρύ κόστος για τους φοιτητές, ειδικά για αυτούς που «δεν τους παίρνει» να παρατείνουν τις σπουδές τους. Έχουμε λοιπόν το εξής δίλημμα: Είτε εξεταστική που με οποιουσδήποτε όρους θα κοπεί αβέρτα κόσμος και κάποιοι αποκλείονται εξ’ αρχής, είτε παλεύουμε να μην μείνει κανείς πίσω στις σπουδές του. Οι Αγωνιστικές Κινήσεις επιλέγουν το δεύτερο και διατυπώνουν το αίτημα: ΟΧΙ ΤΗΛΕΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ- ΤΟ ΕΞΑΜΗΝΟ ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΛΗΞΑΝ-ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΕΞΑΜΗΝΟΥ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ.

ΠΚΣ/BLOCO: Επιλέγουν το πρώτο, λέγοντας ταυτόχρονα ότι πρέπει να διασφαλίσουμε ότι κανένας φοιτητής δεν θα αποκλειστεί. Άρα, αιτήματα για ίντερνετ για όλους, tablet ή laptop για όσους δεν έχουν και γενικά αιτήματα καθαρά τεχνικής φύσης. Θα πούμε εμείς, ακόμα και να υλοποιηθούν αυτά, που το βλέπουμε αρκετά χλωμό, πως διασφαλίζεται ψυχολογία ικανή για εξετάσεις για τους φοιτητές εν καιρώ πανδημίας; Πως διασφαλίζεται ότι δεν θα υπάρξει όργιο καθηγητικής αυθαιρεσίας;

 EAAK: Συνεχίζοντας το πέρα-δώθε της άποψης τους, αρχικά σε Δ.Σ του Σ.Φ.Ξ είχαν πει να γίνουν εξεταστικές δια ζώσης, στις ηλεκτρονικές συζητήσεις των ηλεκτρολόγων υιοθέτησαν την τοποθέτηση της ΠΚΣ και του BLOCO.

ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΧΗΜΑ: Μέσα Ιουνίου τοποθετήθηκε διαδικτυακά με αίτημα: «ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΕΞΑΜΗΝΟΥ». Το παραπάνω αυτό που σημαίνει επί της ουσίας είναι να μην χαθεί το εξάμηνο, ενώ δεν σημαίνει τίποτα απολύτως για την εξεταστική και το αν πιστεύει το Αυτόνομο Σχήμα αν πρέπει να γίνει ή όχι. Διατυπώνεται το «ΟΧΙ ΣΕ ΜΙΑ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΠΟΥ ΘΑ ΚΟΠΟΥΝ ΜΑΖΙΚΑ ΦΟΙΤΗΤΕΣ, ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΚΑΘΗΓΗΤΙΚΕΣ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΕΣ». Αν αυτό σημαίνει «ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΕΞΑΜΗΝΟΥ», θα έπρεπε να διατυπώνεται έτσι. Αλλιώς πιο πολύ προς τη διερεύνηση όρων για καλύτερη εξεταστική πάει.

ΠΩΣ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ:

Για μας είναι καθαρό. Συζητάμε, επιχειρηματολογούμε, διαφωνούμε με σκοπό να βγάλουμε άκρη και όχι «μικροπολιτικά» όπως κατηγορούμαστε ανά καιρούς, προσπαθούμε να κατευθύνουμε τον κόσμο στις συλλογικές του διαδικασίες και να τον πείσουμε πολιτικά να κατέβει στο δρόμο να διεκδικήσει τα δικαιώματα του. Και σε όλα αυτά δεν περισσεύει κανένας φοιτητής που καταπιέζεται.

ΠΚΣ/ΕΑΑΚ/BLOCO. Όχι μόνο αποδέχονται την τηλεκπαίδευση, τώρα ήρθαν να προωθήσουν τον τηλεσυνδικαλισμό. Ηλεκτρονικές συνελεύσεις και ψηφοφορίες, μιας που «αυτό είναι που μπορεί να γίνει τώρα». Αυτό που επίσης θα γίνει είναι η υποτίμηση της ουσιαστικής πολιτικής συγκρότησης και δράσης, η καλλιέργεια της αντίληψης σε ένα δυναμικό ότι έτσι παλεύουμε σε μαζικό επίπεδο. Ιντερνετικά και ανέξοδα, ποντάροντας και αρκετά στην ανθρωπιά αυτών που μας επιτίθενται, σε εμάς και τα δικαιώματα μας. Λες και δεν ξέρουν τι είναι αυτά που περνάνε και τι επιπτώσεις έχουν στις ζωές μας το Υπουργείο και η Σύγκλητος, λες και απλά δεν το σκέφτηκαν και εμείς πρέπει να τους το υποδείξουμε. Δυστυχώς συνάδελφοι τα πράγματα δεν αλλάζουν έτσι. Μακάρι να άλλαζαν. Τα πράγματα αλλάζουν μπροστά στο βάρος του πολιτικού κόστους που θα έχει το σύστημα αν δεν τα αποσύρει. Αλλά ας μην εκπλησσόμαστε. Είναι οι ίδιοι που σε καλούν να κάτσεις σπίτι σου, όσο αυτοί θα «υπερασπίζονται» τα δίκια σου στις καρέκλες της συνδιοίκησης. Και έτσι η επίθεση που θα βιώνουμε, θα έχει και έντονα χαρακτηριστικά αποδοχής από τους «εκλεγμένους των φοιτητών» και κατά συνέπεια από τους ίδιους τους φοιτητές.

ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΧΗΜΑ: Όπως προείπαμε, μέχρι μέσα Ιουνίου και με εξεταστικές να έχουν ήδη ξεκινήσει, δεν είχε διατυπώσει άποψη. Ακόμα και σε προσπάθειες συνέλευσης που δεν βγήκαν αλλά έγινε κουβέντα για την εξεταστική, δεν είπε κουβέντα. Για μας, ένα συγκροτημένο πολιτικό σχήμα, έχει ΕΥΘΥΝΗ και να διατυπώνει άποψη, και να παλεύει με κάθε τρόπο ο κόσμος στον οποίο την απευθύνει να κινηθεί. Γιατί ο κόσμος έχει προβλήματα, και πρέπει οι προοδευτικές δυνάμεις να τον πείθουν συνεχώς για την κινηματική διέξοδο, πρώτα απ’όλα πολιτικά αλλά και σε άμεση αλληλεπίδραση με την διαδικασία κίνησης του, με τη συγκρότηση κινήματος. Ακόμα, όμως και μετά τη δημόσια τοποθέτηση του, το Αυτόνομο Σχήμα έμεινε απλά στο ότι τοποθετήθηκε. Δεν θα έπρεπε στην κατάληξη μιας πολιτικής τοποθέτησης που αποτυπώνεται σε κείμενο να μπαίνουν αιτήματα και  τι ενέργειες πρέπει να γίνουν για να τα διεκδικήσουμε; Πιστεύει το Αυτόνομο Σχήμα ότι έχει ρόλο να παίξει στη συγκρότηση και κίνηση των φοιτητών ή θα περιμένει να τα ανακαλύψει όλα αυτά μόνος του ο κόσμος όταν φτάσει στο απροχώρητο;

Δυστυχώς, οι παραπάνω λογικές έχουν υιοθετηθεί από σημαντικό φοιτητικό δυναμικό στο σήμερα. Απευθυνόμαστε σε όλους τους φοιτητές, καλώντας τους να μην απογοητευθούν και να μην πιστέψουν ότι αυτά είναι τα μόνα όπλα που έχουν. Υπάρχει η τηλε-εξέταση και ο τηλε-συνδικαλισμός από τη μία.  Υπάρχει και ο δρόμος της μαζικής πάλης, της δια ζώσης συζήτησης που παλεύουμε  να ανοίξουμε οι Αγωνιστικές Κινήσεις. Όταν προωθείται σε όλη την κοινωνία η παθητικότητα, όταν χτυπιούνται δικαιώματα με τους φοιτητές απομονωμένους και απομακρυσμένους από τους κοινωνικούς τους χώρους, οι αριστερές δυνάμεις και κάθε προοδευτικός φοιτητής πρέπει να βρίσκονται στις γενικές συνελεύσεις και στο κίνημα, γιατί μόνο εκεί κερδίζονται δικαιώματα.