Αγωνιστικές Κινήσεις ΑΕΙ-ΤΕΙ

Το περασμένο Σάββατο 27/6 στη μεσημεριανή ώρα λειτουργίας της λέσχης, φοιτήτρια κάτοικος των εστιών δέχθηκε σεξουαλική παρενόχληση από εργαζόμενο της λέσχης. Η κοπέλα έχει ενημερώσει ήδη την αστυνομία για το περιστατικό.

Καταγγέλλουμε απερίφραστα το περιστατικό. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στη συμφοιτήτριά μας όπως και σε οποιονδήποτε έχει έρθει αντιμέτωπος με τέτοιες ή αντίστοιχες συμπεριφορές. Για ένα ζήτημα τόσο οξυμένο που απασχολεί την κοινωνία πρέπει όλοι να πάρουν θέση ενάντια σε τέτοιες πράξεις. Όλοι και όλες πρέπει να μπορούμε να κυκλοφορούμε χωρίς το φόβο και την ανασφάλεια.

Το συγκεκριμένο περιστατικό δεν είναι μεμονωμένο. Τέτοια περιστατικά εντάθηκαν κατά τη διάρκεια της καραντίνας ταυτόχρονα με περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας. Στην χώρα μας εκτιμώνται περισσότεροι από 4.500 βιασμοί ετησίως από τους οποίους 200 περίπου καταγγέλλονται και περίπου 50 φτάνουν στα δικαστήρια, όπου πολλάκις οι θύτες αθωώνονται, ενώ τιμωρούνται με ποινές και περεταίρω ταπείνωση και εξευτελισμό τα θύματα. Ταυτόχρονα, έχει υπάρξει προσπάθεια να αλλάξει ο ποινικός κώδικας για τον ορισμό του βιασμού σ’ ένα ακόμη πιο αθωωτικό πλαίσιο «απειλής κατά της ζωής και της σωματικής ακεραιότητας», που προϋποθέτει τον σωματικό τραυματισμό ως αποδεικτικό στοιχείο. Στο συγκεκριμένο περιστατικό, όταν η κοπέλα πήγε να το καταγγείλει στην αστυνομία, υπήρξε προσπάθεια να την αποθαρρύνουν έμμεσα, παρ’ όλο που τη δεύτερη φορά δρομολογήθηκαν οι διαδικασίες.

Δεν μπορούμε να ερμηνεύουμε αυτά τα γεγονότα πέραν των όσων συντελούνται στην κοινωνία μας τα χρόνια της κρίσης και της βάρβαρης επίθεσης που δέχεται ο λαός. Η ανισότητα και η καταπίεση της γυναίκας σ΄ αυτή την κοινωνία δεν είναι καινούργια συνθήκη. Και μπορεί η θέση της να έχει αλλάξει τις τελευταίες δεκαετίες, μέσα από σκληρούς πολιτικούς αγώνες λαϊκών και γυναικείων κινημάτων που έθεταν την βελτίωση του ρόλου της γυναίκας σε συνάρτηση με τις αλλαγές στην κοινωνία, αυτό, όμως, δεν συνεπάγεται και λύση του προβλήματος. Το σύστημα αναπαράγει και ενισχύει πρότυπα που διαιωνίζουν τη διπλή καταπίεση της γυναίκας, στην εργασία και στο σπίτι. Η αντίληψη που θέλει τη γυναίκα υποταγμένη, για να είναι πιο εύκολα εκμεταλλεύσιμη, δημιουργεί το έδαφος για παρενοχλήσεις, εξευτελισμούς, βιασμούς, γυναικοκτονίες. Η ουσιαστική αντιμετώπιση του σεξισμού και των αντίστοιχων συμπεριφορών θα έρθει μέσω της πάλης ενάντια σε αυτά τα φαινόμενα και σε κόντρα με το σύστημα που τα αναπαράγει.