Αγωνιστικές Κινήσεις ΑΕΙ-ΤΕΙ

Καταγγέλλουμε την επανειλημμένη άρνηση του αριστερού σχήματος ΑΡ.ΠΑ. στο φιλολογικό να μας δώσουν κλειδί για τον πολιτικό χώρο της φιλολογίας που ονομάζεται «στέκι συλλόγου φοιτητών φιλολογίας». Ενώ την πρώτη φορά ζητήσαμε και δέχτηκαν να μπορούμε να βάζουμε μέσα στο στέκι το τραπεζάκι μας και να έχουμε κλειδί λόγω του αδειάσματος της φιλοσοφικής από τα τραπεζάκια πολιτικών χώρων και το επικείμενο εκ νέου άδειασμά της για να τοποθετηθούν «πολιτικά ουδέτεροι χώροι», δύο μέρες μετά αρνήθηκαν να μας δώσουν κλειδί αφήνοντάς μας μόνο να βάζουμε το τραπεζάκι μέσα στο στέκι, με το επιχείρημα ότι κλειδί έχει μόνο η πρώτη δύναμη του συλλόγου.

Σε τρίτη συζήτηση για το ζήτημα, που εμείς θεωρούμε πολύ σημαντικό, η συζήτηση επικεντρώθηκε στο ότι δε θέλουν να κυκλοφορούν αντικλείδια, λόγω των απειλών ότι θα εκκενώσουν το στέκι και επειδή πιστεύουν ότι, δίνοντάς μας ένα κλειδί, εμείς θα βγάλουμε αντικλείδια για πολλά άτομα και θα μπαινοβγαίνει όποιος να ‘ναι.

Από τη στιγμή που το στέκι είναι του συλλόγου, μία πολιτική δύναμη που παρεμβαίνει στον σύλλογο και που μάλιστα έχει και έδρα στο ΔΣ, δικαιούται να ζητήσει και να πάρει κλειδί. Το ζήτημα είναι πολιτικό και αφορά τη δημοκρατική λειτουργία του φοιτητικού συλλόγου και τη δίκαιη εκπροσώπηση των φοιτητών και των δυνάμεων που παρεμβαίνουν στον σύλλογο.

Σε μια περίοδο υποχώρησης του κινήματος, που η επίθεση σε λαό και νεολαία όλο και οξύνεται, που η κυβέρνηση έχει κάνει ξεκάθαρο ότι θα διαγραφούν 300.000 φοιτητές, που ήδη υπάρχουν απειλές για πειθαρχικά, και μάλιστα σε μέλη της ίδιας της ΑΡ.ΠΑ., που πρόκειται να πεταχτούν ξανά τα τραπεζάκια των πολιτικών δυνάμεων, δε χωράνε ιδιοκτησιακές λογικές του συλλόγου! Δε χωράνε φράσεις, που ακούσαμε πρόσφατα, «εμείς αν θέλουμε μπορούμε να σφραγίζουμε ψηφίσματα στο τραπεζάκι της ΑΡ.ΠΑ. στις 8 το πρωί που εσείς δεν παρεμβαίνετε» (έχοντας αυτοδυναμία με 6 στις 11 έδρες του διοικητικού συμβουλίου)!

Οι δυνάμεις αυτές ανακάλυψαν τον «εχθρό» στο πρόσωπο των Αγωνιστικών Κινήσεων, ενώ ο πραγματικός εχθρός είναι η κυβέρνηση και η πολιτική της. Ενάντια σ’ αυτή την πολιτική των ταξικών φραγμών, της ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης, των διαγραφών πρέπει να βγούμε ενωμένοι και οργανωμένοι. Να διαμορφώσουμε όσοι γίνεται πιο ευνοϊκούς όρους για έναν μαζικό αγώνα.