ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ | Νομική: Γιατί πρέπει να μας κατοχυρωθούν τα δηλωθέντα μαθήματα χωρίς εξετάσεις*

*κείμενο των Αγωνιστικών Κινήσεων Νομικής σε σχέση με την εξεταστική μέσα σε συνθήκες πανδημίας

Οι συνθήκες που βιώνουμε εμείς και οι οικογένειες μας είναι πραγματικά πρωτόγνωρες. Ο λαός και η νεολαία έρχονται καθ’ όλη τη διάρκεια της καραντίνας αντιμέτωποι με στέρηση των πιο θεμελιωδών δικαιωμάτων, όπως αυτό στην εργασία. Η απειλή της πανδημίας βρίσκεται ακόμη εδώ. Το μέλλον προδιαγράφεται μαύρο.

Μέσα σε αυτό το κλίμα οι φοιτητές αντιμετωπίζουμε τον καθημερινό εμπαιγμό σε σχέση με τα άγχη μας για τους όρους συνέχισης των σπουδών μας. Αρχικά ήταν η Κεραμέως, η οποία επέλεξε να μην αναφερθεί στο ζήτημα των εξετάσεων στις δηλώσεις της ενόψει της λεγόμενης «επιστροφής στην κανονικότητα». Έπειτα ήρθε η Σύνοδος των Πρυτάνεων και ο υφυπουργός Διγαλάκης να αφήσουν το ζήτημα της εξεταστικής μετέωρο. Στη συνέχεια ήρθε η Σύγκλητος του ΑΠΘ να αποφασίσει την διεξαγωγή των εξετάσεων αποκλειστικά με ηλεκτρονικά μέσα. Τέλος, η  Συνέλευση Τμήματος της σχολής μας έβαλε το κερασάκι στην τούρτα, διαμορφώνοντας όρους εξέτασης οι οποίοι στην ουσία στερούν στη πλειοψηφία των συναδέλφων τη δυνατότητα να περάσει τα μαθήματά της.

Η οργή που αισθανόμαστε όλοι είναι δίκαιη. Από την πλευρά μας θέλουμε να θέσουμε τα εξής:

Δεν πρέπει να γίνουν ηλεκτρονικές εξετάσεις μαθημάτων

  • Μεγάλη μερίδα συναδέλφων δεν έχει την απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή, ούτε την οικονομική δυνατότητα να την προμηθευτεί. Είναι τραγικό να λέγεται ευθέως από καθηγητές πως η προμήθεια των απαραίτητων μέσων «είναι προσωπικό ζήτημα του καθένα» ή «επενδύστε τις οικονομίες που κάνατε, αφού δεν πίνατε καφέδες με την καραντίνα». Υπάρχει μερίδα φοιτητών που αντιμετωπίζει εως και βιοποριστικά προβλήματα. Έχουμε φωνή και δεν δεχόμαστε τον εκ των προτέρων αποκλεισμό μας από την εξεταστική.
  • Ακόμη και κάμερες να έχουμε, υπάρχουμε και εμείς που δεν μένουμε σε παλάτια αλλά σε κελιά στοιβαγμένοι με τους γονείς και τα αδέλφια μας. Οι οποίοι τυγχάνει να αναγκάζονται επίσης να τηλε-εργάζονται ή να τηλε-εξετάζονται, καθιστώντας απαγορευτική την κάλυψη των αναγκών του συνόλου της οικογένειας μας.
  • Μια σειρά συναδέλφων αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα σωματικής και ψυχικής υγείας, τα οποία την αποκλείουν από προφορικές εξετάσεις. Δεν είναι λίγοι αυτοί που ακόμη και σε δια ζώσης προφορικές εξετάσεις, έχουν πάθει μέχρι και κρίσεις πανικού, και γι’ αυτό τις αποφεύγουν.
  • Μια σειρά τεχνικά ζητήματα (π.χ. συνεχής ροή σύνδεσης) μένουν και θα παραμείνουν άλυτα. Με βάση τις πρόσφατες δηλώσεις/ανακοινώσεις φαίνεται πως και αυτά τα τυχηρά θα τα επωμιστούμε εμείς. Μάλιστα από καθηγήτρια ειπώθηκε προσφάτως πως αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα αφού και όταν εξεταζόμαστε δια ζώσης μπορεί ...να γίνει κάποιο τροχαίο κατά την προσέλευση μας στο πανεπιστήμιο!
  • Είμαστε παντελώς έκθετοι σε κάθε μορφής αυθαίρετη συμπεριφορά των εξεταστών μας, χωρίς καμία δυνατότητα αντίδρασης.
  • Την κατάσταση δεν την σώζουν ούτε τα κουιζ ούτε οι εργασίες. Φαίνεται πως οι καθηγητές προκειμένου να διασφαλίσουν την «ποιότητα» της εξέτασης, έχουν την πρόθεση να κάνουν κουιζ μόνο με πολλές, δύσκολες ερωτήσεις και με λίγο χρόνο. Ενώ οι εργασίες, πρώτον προϋποθέτουν βιβλιογραφία στην οποία δεν έχουμε πρόσβαση, και δεύτερον επίσης υπάρχει η τάση να διογκωθούν σε μέγεθος και απαιτήσεις.

Επιπλέον, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η τηλεεξεταση είναι παιδί της τηλεκπαίδευσης που μαζί με την τηλεεργασια έρχονται για να μείνουν. Ένα άλλο ένα σημείο που το σύστημα αξιοποιεί για να "γίνει η πανδημία ευκαιρία". Γενιές ολόκληρες, κι εμείς μαζί, θα γευτούν τα επιπτώσεις της καταστρατήγησης του ωραρίου της ελαστικοποιησης της εργασίας και της ανεξέλεγκτης εντατικοποιησης των σπουδών μας που φέρνουν τηλεεργασια και τηλεεκπαιδευση, αν δεν αντιδράσουμε σήμερα. Πακέτο με την τηλεκπαίδευση πάει και το χτύπημα του δικαιώματος στην απεργία, την κατάληψη και τη μαζική πάλη θα έρθει και μέσα από την... τηλεσυνέχιση των μάθηματων που θα επιβάλλει το σύστημα σε οποιεσδήποτε συνθήκες. Να μη νομιμοποιήσουμε, λοιπόν, τις τηλεεξετάσεις.

Δεν μπορούν να γίνουν δια ζώσης εξετάσεις

  • Δεν είμαστε ειδικοί επί των υγειονομικών ζητημάτων, ούτε ελέγχουμε όλα τα δεδομένα περί αυτών. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι συνεχίζουμε να βρισκόμαστε σε εποχή πανδημίας, και μάλιστα χωρίς να υπάρχει ούτε εμβόλιο ούτε φάρμακο.
  • Είμαστε διασκορπισμένοι εντός και εκτός της χώρας, με μη δυνατότητα προς το παρόν επανόδου στην πόλη. Η επάνοδος και η συναναστροφή μας δε στη σχολή, θα είναι σαν ένα μικρό εργαστήρι του ιού.
  • Και με αυστηρή τήρηση των μέτρων κανένας δεν εγκυάται την υγεία τη δική μας και των οικογενειών μας. Πολλοί με δια ζώσης εξέταση θα αποκλειστούν υπό τον φόβο του κορονοϊού. Προς το παρόν δε, το κράτος δεν παρέχει πουθενά τα απαραίτητα μέσα προφύλαξης, ούτε καν στο υγειονομικό προσωπικό!
  • Η μετάθεση της εξεταστικής για τον Σεπτέμβρη δεν μπορεί να θεωρηθεί 100% δυνατή με βάση την πιθανότητα δεύτερου κύμματος του ιού, ενώ η διεξαγωγή διπλής εξαστικής είναι σίγουρα προοπτική πλήρους εντατικοποίησής μας.

Η σημερινή κατάσταση και οι ιδιαιτερότητές της

  • Δεν έχει πραγματοποιηθεί διδασκαλία. Αρνούμαστε να υποταχθούμε στο αφήγημα της Κεραμέως ότι «η διδασκαλία προχώρησε κανονικά». Μεγάλη μερίδα συναδέλφων αποκλείστηκε εκ των προτέρων με καθαρά ταξικά κριτήρια από τα μαθήματα, επειδή δεν είχε τα μέσα ή τον χώρο στο σπίτι να τα παρακολουθήσει. Όσοι παρακολουθήσαμε ξέρουμε ότι τα ηλεκτρονικά υπήρξαν ένα προβληματικό υποκατάστατο μαθήματος, περισσότερο για τα μάτια του κόσμου και για να λέει το Υπουργείο πως «όλα βαίνουν καλώς».
  • Δεν έχουμε βιβλία. Αυτά προβλέπεται να φτάσουν εως τις 15 του μήνα στα σπίτια μας. Για βιβλία που έχουμε στην Θεσσαλονίκη, πολλοί από εμάς φύγαμε άρον άρον από την πόλη και εξ ου δεν βρίσκονται στη διάθεση μας. Το υλικό στο e-learning δεν μας καλύπτει. Πρώτον επειδή προϋποθέτει πως έχουμε υπολογιστή, εκτυπωτή για πολυσέλιδες αναρτήσεις, και δεύτερον γιατί δεν οριοθετεί ύλη. Στην πραγματικότητα δίνει την πλήρη ελευθερία στον εκάστοτε διδάσκοντα να διαμορφώσει «ύλη» ακόμα και πέραν του συγγράμματος.
  • Μόλις στις 12/5 μάθαμε πως αρχίζουμε εξεταστική στις 5/6!
  • Ζούμε μια πανδημία, βιώσαμε εγκλεισμό. Εδώ και τόσο καιρό ακούμε πως βρισκόμαστε σε πόλεμο. Είναι φυσιολογικό να γίνονται εξετάσεις εν καιρώ πολέμου; Ζήσαμε σε συνθήκες κατ’ οίκον περιορισμού για τόσο καιρό. Μας ρωτάει κανείς πως επέδρασε αυτό στη σωματική και ψυχική μας υγεία; Eίναι λογικό χιλιάδες κόσμου να πεθαίνουν ανά τον πλανήτη, και εμείς να «κοιτάμε τη δουλειά μας» ; Ποιος άνθρωπος με στοιχειώδεις ευαισθησίες μπορεί υπό αυτές τις συνθήκες να συνεχίσει ακάθεκτος την προετοιμασία και τη μελέτη του;

Το πραγματικό ζήτημα και το «γνωσιακό»

Για εμάς το πραγματικό ζήτημα είναι εαν για ακόμη μια φορά και παρά την πανδημία, θα πληρώσουμε και πάλι εμείς τα σπασμένα. Δεν μπορούμε να βρούμε τρόπο διεξαγωγής της εξεταστικής ο οποίος να λαμβάνει υπόψιν του όλα τα δεδομένα και να μην ενέχει τον αποκλεισμό συναδέλφων. Θεωρούμε ότι υπό αυτές τις συνθήκες κανένα «μιξ» προτεινόμενων λύσεων δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες μας. Επιπλέον δε, από ό,τι φάνεται ακόμη και οι προτάσεις σημαζέματος των δυσμενών επιπτώσεων συναντούν την πλήρη αδιαλλαξία υπουργείου-συγκλήτου-καθηγητών.

Ο μόνος τρόπος να μην την πληρώσουμε και πάλι εμείς είναι να κατοχυρωθούν τα δηλωμένα μαθήμα μας χωρίς εξετάσεις, ώστε να προχωρήσουμε στις σπουδές μας. Το αίτημα αυτό είναι λογικότατο αν σκεφτεί κανείς την ιστορικότητα των όσων βιώνουμε.

Όσον αφορά το ζήτημα της γνώσης, αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι πολλοί από εμάς με τον τρόπο εξέτασης που επιλέγεται, ουσιαστικά εμποδιζόμαστε να ασχοληθούμε σε επαγγελματικό επίπεδο με το αντικείμενο που «γνωσιακά» μας αρέσει. Βέβαια αυτό δεν είναι πρόβλημα διότι όλα σφάζονται όλα μαχαιρώνονται στον βωμό της...γνώσης. 

Στη σχολή μας επιπλέον τα μαθήματα που συνδέονται περισσότερο με την πράξη των νομικών επαγγελμάτων, διδάσκονται και στα πλαίσια των Συνθέσεων στο τέλος των σπουδών μας και ως μεμονωμένα μαθήματα. Αυτό σημαίνει πως κάποιος που θα του κατοχυρωθεί ένα μάθημα να ξαναδιδαχθεί τις ουσιώδεις τπυχές του στη Σύνθεση. Κάποιος στον οποίο κατοχυρώνεται μια Σύνθεση, στην πραγματικότητα έχει διδαχθεί τις επιμέρους πτυχές της και μάλιστα έχει περάσει τα μαθήματα που συνθέτει αφού αυτά εδώ και καιρό έχουν γίνει προαπαιτούμενα.

Επιπλέον ενημερώνουμε πως με βάση τους μεγαλοδικηγορικούς κύκλους των Δ.Σ. και την ακαδημαϊκή ελίτ που καθορίζουν πολλά για το πλαίσιο άσκησης  των νομικών επαγγελμάτων,  ούτε η γνώση που μας παρέχεται στο προπτυχιακό φτάνει. Ως γνωστόν μετά τη λήψη του πτυχίου πρέπει να κάνουμε την άσκηση μας, στην οποία θεωρούμαστε «μαθητευόμενοι» και όχι εργαζόμενοι, και γι’ αυτό παίρνουμε το απόλυτο μηδενικό σαν εισόδημα.

Το τελευταίο παράδειγμα είναι χαρακτηριστικότατο για τον εξής λόγο. Δείχνει πως  το ζήτημα της γνώσης από τη φύση του είναι τόσο ρευστό και αυθαίρετο, που ειδικά για τους φοιτητές και τους άνεργους ή επισφαλώς εργαζόμενους αποφοίτους, γίνεται προπέτασμα καπνού για κατάργηση δικαιωμάτων κερδισμένων με αγώνες. Σήμερα λοιπόν αυτό που τίθεται στην πραγματικότητα για την πλειοψηφία των συναδέλφων δεν είναι αν θα είναι «επαρκώς καταρτισμένη» αλλά αν θα έχει πτυχίο και δουλειά με δικαιώματα. Και αυτό δεν είναι ζήτημα γνωσιακό.

Είναι ζήτημα πάλης. Εμείς θέλουμε να συζητήσουμε και να παλέψουμε με τους συναδέλφους μας. Δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε, τα πράγματα καθημερινά κινούνται σε ακόμα πιο αντιδραστική κατεύθυνση. Καταθέσαμε στο Δ.Σ. πρόταση για διεξαγωγή Γ.Σ. του Σ.Φ.Ν. στις 26/5, στις 12:00 σε ανοικτό χώρο, με αυστηρή τήρηση των μέτρων προστασίας (αποστάσεις-μάσκες-γάντια). Η πρόταση μας μπλοκαρίστηκε από τη ΔΑΠ και την ΑΦΠ.

Δεν έχουμε πρόθεση να παραιτηθούμε από την αναγκαιότητα να μιλήσουμε και να δράσουμε με τους συναδέλφους. Γι΄ αυτό, για το επόμενο διάστημα προχωράμε σε συνεργασία με όποιος συμφοιτητή μας ή άλλη πολιτική δύναμη προτίθεται να συμβάλλει σε αυτόν τον σκοπό, σε ηλεκτρονική συλλογή υπογραφών για διεξαγωγή γενικής συνέλευσης. Καλούμε επίσης σε όσο δυνατόν πλατύτερη και ενεργή συσπείρωση γύρω από το αίτημα για κατοχύρωση των μαθημάτων μας, το οποίο είναι το μόνο αίτημα που απαντά ουσιαστικά στις αγωνίες μας και δεσμευόμαστε να λάβουμε πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση.

Σε περίπτωση εμμονής στη διεξαγωγή ηλεκτρονικής εξέτασης θεωρούμε πως με συλλογικό τρόπο θα πρέπει μαζικά να απέχουμε από αυτή ώστε να μη νομιμοποιήσουμε τον ταξικό αποκλεισμό συναδέλφων και την εξεταστική σφαγέιο σε καιρό πανδημίας!