Η επίδραση του κορωνοϊού στις Φοιτητικές Εκλογές

Το φετινό ακαδημαϊκό έτος κινηματικά χαρακτηρίστηκε από μια ιδιομορφία σε σχέση με τα προηγούμενα. Η συνέχιση και η ένταση της επίθεσης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, στον δρόμο πάντοτε που χάραξε ο ΣΥΡΙΖΑ, διαμόρφωσε νέα πολιτικά δεδομένα στους φοιτητικούς συλλόγους. Σίγουρα δεν είδαμε το φοιτητικό κίνημα να ξεπερνάει τη χρόνια αποσυγκρότησή του. Είδαμε όμως γενικές συνελεύσεις να βγαίνουν πανελλαδικά σε μια σειρά από σχολές και μία κίνηση που δειλά δειλά προσπαθούσε να εξελιχθεί σε κίνημα. Ενώ η κυριαρχία της ρεφορμιστικής αριστεράς σε αυτή την κίνηση ήταν αυτή που σήμανε και τη λήξη της.

Αυτή περίπου την περίοδο κάθε χρόνο πραγματοποιούνταν οι φοιτητικές εκλογές. Η έξαρση της πανδημίας του κορωνοϊού προφανώς έρχεται να διαμορφώσει νέα δεδομένα. Οι φοιτητές όπως άλλωστε και ο υπόλοιπος λαός, περάσαμε μία περίοδο εγκλεισμού, μακριά από τους μαζικούς μας χώρους και τα συλλογικά μας όργανα. Μπορούμε λοιπόν να πούμε, ότι οι φοιτητικοί σύλλογοι πέρασαν ένα δίμηνο αδράνειας και απονέκρωσης.

Για τις Αγωνιστικές Κινήσεις οι φοιτητικές εκλογές είναι μια πολιτική διαδικασία συγκρότησης των φοιτητικών συλλόγων. Είναι μια διαδικασία πρώτα και κύρια πολιτική. Αποτελεί έναυσμα για συζήτηση, προβληματισμό, πολιτικοποίηση. Αποτελούν το στιγμιότυπο του συσχετισμού δυνάμεων μέσα στο κίνημα, ενώ παράλληλα συγκροτούν τους συλλόγους και διαμορφώνουν εκ νέου τους όρους και τα πολιτικά δεδομένα για το επόμενο διάστημα.

Οι φοιτητικές εκλογές είναι μια διαδικασία που διενεργείται από τους φοιτητές, για τους ίδιους τους φοιτητές. Δεν είναι ένας αστικός θεσμός όπως οι κοινοβουλευτικές ή οι Ευρωεκλογές και το κράτος δεν έχει καμία ανάμιξη. Αν εξαιρέσει κανείς φυσικά τα όργανα συνδιοίκησης, που από τη δημιουργία τους ήρθαν να αποσυγκροτήσουν και να χτυπήσουν τα όργανα πάλης των φοιτητών. Όργανα τα οποία εν τέλει μόνο οι Αγωνιστικές Κινήσεις δεν έχουν νομιμοποιήσει, όντας η μόνη πολιτική δύναμη που σταθερά προπαγανδίζει την αποχή από την εκλογή αυτών των οργάνων.

Στις παρούσες συνθήκες και ακριβώς επειδή οι φοιτητικές εκλογές είναι μια ζωντανή διαδικασία, κομμάτι του φοιτητικού κινήματος, δε θα μπορούσαν να γίνουν. Και δεν μπορούμε παρά να καταγγέλλουμε όποια προσπάθεια για ηλεκτρονικές φοιτητικές εκλογές, μιας και σε συνδυασμό με τον τηλεσυνδικαλισμό και την τηλεκπαίδευση θα αποτελούσαν καίριο χτύπημα στα όπλα πάλης του φοιτητικού κινήματος.

Επειδή σε καμία περίπτωση τα Διοικητικά Συμβούλια δεν πρέπει να διαιωνίζονται και ακριβώς επειδή ξέρουμε με τρανταχτό το παράδειγμα της ΑΣΟΕΕ, ότι μη διεξαγωγή εκλογών σημαίνει ανυπαρξία συλλόγου και άρα αδυναμία συλλογικής απάντησης στην επίθεση, φοιτητικές εκλογές θα πρέπει να πραγματοποιηθούν. Θα πρέπει να πραγματοποιηθούν, όμως με τους φοιτητές να είναι στους μαζικούς τους χώρους, ενώ γίνονται παράλληλα προσπάθειες για γενικές συνελεύσεις, ενώ υπάρχει πολιτική ζύμωση. Γιατί χωρίς φοιτητές, οι φοιτητικές εκλογές δεν μπορούν να συμβάλλουν στην ανασυγκρότηση των φοιτητικών συλλόγων.