Με ένα προεδρικό διάταγμα που εξισώνει τα πτυχία των καλλιτεχνικών σχολών με απολυτήρια Λυκείου προχώρησε η κυβέρνηση το χτύπημα στα επαγγελματικά δικαιώματα (τα ελάχιστα που είχαν απομείνει) στους αποφοίτους των σχολών του Εθνικού Θεάτρου και του ΚΘΒΕ, Σχολών Κινηματογράφου και Σχολών Χορού.
Όπως συχνά λέμε, το σύστημα δεν κάνει διακοπές- αντίθετα τις αξιοποιεί στον μέγιστο βαθμό για να αναβαθμίσει την επίθεση του στα λαϊκά δικαιώματα. Είτε αυτό είναι καλοκαίρι, Χριστούγεννα , καραντίνα, εξεταστική, η κυβέρνηση ξέρει πολύ καλά πως τέτοιες περίοδοι είναι «ευνοϊκές» και βρίσκουν το λαό και τη νεολαία με μειωμένα αντανακλάστικά.
Δεν είναι λίγες όμως και οι φορές που η πραγματικότητα τους διαψεύδει. Όπως το καλοκαίρι του 2019 που οι φοιτητές βγήκαν μαζικά στους δρόμους ενάντια στην κατάργηση του Ασύλου. Ή πιο πρόσφατα, όταν τον Σεπτέμβρη βρέθηκαν στις πύλες των ιδρυμάτων κόντρα στην εγκατάσταση της πανεπιστημιακής αστυνομίας. Έτσι και τώρα, μέσα στις διακοπές των Χριστουγέννων, με αφορμή το συγκεκριμένο διάταγμα οι σπουδαστές του Εθνικού Θεάτρου προχώρησαν σε κατάληψη, ενώ και η συγκέντρωση διαμαρτυρίας που καλέστηκε στο Υπουργείο Πολιτισμού, κατέληξε σε μια μαζική διαδήλωση.
Ποντάροντας στο «ξέγνοιαστο» πνεύμα των διακοπών, η κυβέρνηση προσπαθεί να διαλύσει κάθε έννοια εργασιακών δικαιωμάτων που είχε απομείνει στους εργαζόμενους των καλλιτεχνικών κλάδων. Δεν υπολόγισε όμως οτι καθόλου ξέγνοιαστος δεν είναι ο λαός που καλείται να την βγάλει πέρα με food pass σε έναν από τους δυσκολότερους χειμώνες που έχει βιώσει η χώρα (όπως οι ίδιοι εκφραστές και διαχειριστές του συστήματος προμηνύουν). Πόσο μάλλον οι εργαζόμενοι σε αυτούς τους κλάδους που δεν μπορούν να ξεχάσουν πως τους φέρθηκε το κράτος την περίοδο της πανδημίας, η οποία δεν ήταν τίποτα άλλο από την σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι μιας πολυετούς κρίσης κατά τη διάρκεια της οποίας, μαζί με τον υπόλοιπο λαό, στέναζαν οικονομικά.
Ούτε φυσικά τα κροκοδείλια δάκρυα του ΣΥΡΙΖΑ απαλύνουν τον πόνο . Αντιθέτως, μόνο εξοργιστικές μπορούν να χαρακτηριστούν δηλώσεις του τύπου «θα καταργήσουμε και αυτό το διάταγμα με ένα νόμο», που δεν είναι πρώτη φορά που τις υπόσχεται στο λαό…
Η εξίσωση των πτυχίων αυτών με απολυτήριο λυκείου αποτελεί ευθύ χτύπημα στα επαγγελματικά δικαιώματα, μια ακόμα απόδειξη ότι το μέλλον που προετοιμαζουν για την σπουδάζουσα (και μη) νεολαία είναι γεμάτο ανασφάλεια και αβεβαιότητα. Κινείται στα πλαίσια της συνολικότερης επίθεσης στις σπουδές, αφού αποτελεί μια απο τις μορφές που παίρνουν στην πράξη οι διατάξεις του νέου νόμου-πλαίσιο, ο οποίος με την ψήφισή του εξασφάλισε πτυχία-κουρελόχαρτα στους αποφοίτους.
Το πόσο η κυβέρνηση και η κάθε κυβέρνηση κόπτεται για την τέχνη και τον πολιτισμό, αποδεικνύεται καθημερινά είτε με τις συνθήκες υπό τις οποίες εργάζονται οι εργαζόμενοι στους συγκεκριμένους κλάδους (ή δεν εργάζονται όπως έκαναν - χωρίς καμία βοήθεια - τα χρόνια της πανδημίας) , είτε με τραγελαφικά περιστατικά που έχουν την σφραγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού (βλέπε τα τσιμέντα που ρίχτηκαν στην Ακρόπολη ή τις πυρκαγιές σε αρχαιολογικούς χώρους) είτε ακόμα και με τα σκάνδαλα γύρω από το ποια πρόσωπα επιλέγουν για σημαντικές θέσεις (βλ. Λιγνάδη και τις διασυνδέσεις του). Όντας και αυτά κομμάτια του εποικοδομήματος μιας βάσης που σαπίζει, το σύστημα δεν έχει καμία άλλη έννοια πάρα να εξασφαλίσει πως θα τα ελέγχει πλήρως και θα αναπαράγει μέσα από αυτά την κυρίαρχη ιδεολογία.
Δεν είναι λοιπόν αδιαφορία για την τέχνη και τον πολιτισμό. Είναι η αντιλαϊκή πολιτική ενός συστήματος που αδιαφορεί για την ίδια τη ζωή μας, μας στερεί τα δικαιώματά μας σε δουλειά, σπουδές, ελευθερίες. Ενός συστήματος που μας κλέβει κατακτήσεις και μαζί με αυτές το μέλλον μέσα από τα χέρια μας. Αντίσταση στην επίθεση και διεκδίκηση καλύτερων όρων για το λαό είναι η μόνη απάντηση που μπορεί να δοθεί και θα δοθεί μαζικά, μέσα από τα συλλογικά μας όργανα, στους δρόμους.
• Όχι στην εξίσωση των πτυχίων των καλλιτεχνικών σχολών με τα απολυτήρια Λυκείου!
• Πτυχία με όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα – μοναδική προϋπόθεση για δουλειά!
