ΑΘΗΝΑ| Ιατρική: Γιατί να πω όχι στις ηλεκτρονικές διαδικασίες;

Ένα ζήτημα που έχει αναδειχθεί ιδιαίτερα στη διάρκεια της πανδημίας, αλλά αποτελεί πάγια επιδίωξη του συστήματος και των δυνάμεων που το εκπροσωπούν στα πανεπιστήμια (ΔΑΠ ΝΔΦΚ, Νέα Προοπτική στη σχολή μας), είναι η διείσδυση ηλεκτρονικών διαδικασιών στα όργανα του συλλόγου, καθώς και η παράκαμψη τους από αυτές. Δεν είναι λίγες οι φορές που , στο όνομα της πανδημίας, έχουμε ακούσει για ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, συνελεύσεις, «poll» στα social media (messenger) κλπ. Όπως έχει αντικατασταθεί πλήρως η δια ζώσης εκπαιδευτική διαδικασία από την τηλεκπαίδευση, έτσι προσπαθούν να εξαφανίσουν και τις συλλογικές διαδικασίες, κάνοντας την πανδημία ευκαιρία για να μπουν οι σύλλογοι σε γύψο.

Όπως είπαμε και πριν, οι δυνάμεις αυτές δεν προτείνουν απλά ένα έκτακτο μέτρο που το επιβάλει η πανδημία, αλλά ως γνωστόν πασχίζουν (ανέκαθεν) να νεκρώσουν τους συλλόγους, να συκοφαντήσουν και να προσπεράσουν τα όργανά τους, να απομακρύνουν τους φοιτητές από τις συλλογικές διαδικασίες.  Τι θα περίμενε κανείς άλλωστε, από τα φερέφωνα μια κυβέρνησης που προωθεί τις ηλεκτρονικές διαδικασίες ακόμα και στις ψηφοφορίες (φοιτητικές εκλογές και συνελεύσεις), ώστε το κράτος να διεισδύει ακόμα πιο βαθιά στους συλλόγους, να «φακελώνει» συνδικαλιστές και σιγά σιγά να δώσει τέλος σε αυτό που αποτελεί ένα αγκάθι για το σύστημα, τον συνδικαλισμό στις σχολές;

Από το προηγούμενο εξάμηνο, το ΔΣ καλείται εκ μέρους του συλλόγου να αναγνωρίσει και να σφραγίσει «αποφάσεις έτους» σχετικά με τα προγράμματα εξεταστικής τα οποία διαμόρφωσαν τα έτη μέσω ηλεκτρονικών διαδικασιών. Το δίλημμα που αναδύθηκε είναι το εξής: Σε καμία περίπτωση δεν θεωρούμε πως τα poll αποτελούν διαδικασία του συλλόγου και ως εκ τούτου έχουν αποφασιστικό χαρακτήρα. Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι αν θα βγαίνουν τα προγράμματα εξεταστικής μέσω poll, μιας και μια τέτοια πρωτοβουλία εκ μέρους κάποιων φοιτητών μπορεί να είναι είναι καλοπροαίρετη. Ο βασικός κίνδυνος που ενέχουν όμως τέτοιες διαδικασίες, είναι η περεταίρω αποσυγκρότηση των συλλόγων.

Τι γίνεται όμως όταν τα όργανα του συλλόγου δεν λειτουργούν, πέρα από το ΔΣ, και απειλείται ένα από τα κεκτημένα του συλλόγου, το να αποφασίζουν δηλαδή το πρόγραμμα εξεταστικής οι φοιτητές αντί για τη γραμματεία; Γίνεται πέρα για πέρα αντιληπτό, ότι τα όργανα του συλλόγου πρέπει να ξανά ενεργοποιηθούν, να γίνουν απόπειρες για συνελεύσεις με όλα τα μέτρα προστασίας όπως έγιναν τον Σεπτέμβρη, μιας και μόνο έτσι θα καταφέρουμε να διασώσουμε τα κεκτημένα μας.

Τα πράγματα με τις ηλεκτρονικές διαδικασίες περιπλέκονται ακόμα περισσότερο, όταν η διαδικασία που χρησιμοποιείται για να βγει η απόφαση περνάει από τα χέρια του Ιδρύματος, όπως στην περίπτωση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας που πραγματοποίησε το πρώτο έτος για να βγάλει το πρόγραμμα εξεταστικής του. Συγκεκριμένα, χρησιμοποιήθηκε μια πλατφόρμα στην οποία είχες πρόσβαση μέσω του ιδρυματικού λογαριασμού σου, πιθανότατα με τη δικαιολογία πως πρέπει να εξασφαλιστεί το αδιάβλητο. Πράγματι , οι ηλεκτρονικές διαδικασίες δεν είναι αδιάβλητες, ένας ακόμα λόγος να μην υιοθετηθούν από κανένα σύλλογο. Όμως η χρήση ιδρυματικού λογαριασμού για συμμετοχή στην ψηφοφορία, ισοδυναμεί με άμεση κρατική παρέμβαση στις συλλογικές διαδικασίες.

Ο Σύλλογος, οφείλει να υπερασπιστεί τα όργανα και τις διαδικασίες του και να κάνει τα πάντα για να παραμείνουν ανέγγιχτες από κάθε κρατική παρέμβαση. Για τον λόγο αυτό είναι αναγκαίο να εναντιωθεί πλήρως στις ηλεκτρονικές διαδικασίες, οι οποίες είναι διαβλητές, κενές περιεχομένου και καθιστούν τον σύλλογο αδρανή και παθητικό. Να αντιληφθεί, ότι αυτοί που τον καλούν σε τηλεδιαδικασίες, τον θέλουν υποταγμένο και απομονωμένο. Ο κάθε φοιτητής που αντιλαμβάνεται πως απειλούνται οι ελευθερίες και τα δικαιώματα του οφείλει να τα υπερασπίζεται μέσα από συνελεύσεις, κινητοποιήσεις, καταλήψεις και διαδηλώσεις. Να κρατά το σύλλογο, τα όργανα και τις διαδικασίες του ζωντανά και υπό τον έλεγχο του.