Αγωνιστικές Κινήσεις ΑΕΙ-ΤΕΙ

Ακολουθώντας τη συνήθη τακτική, η κυβέρνηση μες στο κατακαλόκαιρο προχώρησε στην εξαγγελία και τη δημόσια διαβούλευση του νέου αντεργατικού νομοσχεδίου Κεραμέως. Δίνει διαπιστευτήρια στα ξένα αφεντικά της εντείνοντας την επίθεση, βαθαίνοντας και απλώνοντάς την σε όλον τον λαό και την νεολαία. Κατεβάζει και ψηφίζει νόμους-εκτρώματα, προχωράει λυσσαλέα τα χτυπήματα στις ζωές μας.

Το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο έρχεται ως συνέχεια των προηγούμενων νόμων να διαμορφώσει συνθήκες άκρατης εκμετάλλευσης και εργασιακής σκλαβιάς προς όφελος του κεφαλαίου. Η 13ωρη εργασία, η δυνατότητα του εργοδότη να απολύει και να προσλαμβάνει όποτε του καπνίσει, το ακόμα μεγαλύτερο τεμάχισμα της κανονικής άδειας κ.α. έρχονται να εξαθλιώσουν τα ήδη ξεχειλωμένα ωράρια, την ήδη εντατικοποιημένη δουλειά, να απελευθερώσουν ακόμα περισσότερο το κεφάλαιο να κόβει και να ράβει στα μέτρα του τις εργασιακές σχέσεις και συνθήκες.

Αυτή είναι η αγορά εργασίας για την οποία μας ετοιμάζουν. Με τον εργασιακό μεσαίωνα σαν «προοπτική» δεν χρειάζεται όλοι να σπουδάσουμε, δεν χρειάζεται όλοι να έχουμε πτυχίο. Για αυτό πετσοκόβουν το δικαίωμα στην δωρεάν σίτιση-στέγαση-μεταφορές, για αυτό κόβουν με την ΕΒΕ χιλιάδες μαθητές από την 3οβάθμια εκπαίδευση, για αυτό περνάν τον έναν ταξικό φραγμό μετά τον άλλον. Για αυτό λυσσάνε να εφαρμόσουν τις διαγραφές. Είναι στοίχημα να μας πετάξουν εκτός εκπαίδευσης, να διαμορφώσουν σπουδές για λίγους και εκλεκτούς. Όπως επίσης να μάθουν στις επόμενες γενιές εργαζομένων να σκύβουν το κεφάλι, να πειθαρχούν. Άρα η νέα κανονικότητα στα πανεπιστήμια επιβάλει πειθαρχικά, μπάτσους, κάμερες και τουρνικέ.

Την ίδια στιγμή τα δικά τους δεδομένα ομολογούν ότι σχεδόν οι μισοί από εμάς τους φοιτητές δουλεύουμε ενώ παράλληλα σπουδάζουμε, ζώντας μία καθημερινότητα υπερεντατικοποιημένη που από μόνη της αποτελεί φραγμός στις σπουδές, βιώνοντας την εκμετάλλευση στο πετσί μας, σε δουλειές του ποδαριού για ψίχουλα. Παράλληλα οι γονείς μας βυθισμένοι είτε στην ανεργία και την ανασφάλεια είτε στην εργασιακή σκλαβιά πασχίζουν να βγάλουν τον μήνα και να μας σπουδάσουν.

Αυτή η πραγματικότητα, αυτό και το μέλλον που μας τάζουν. Σύστημα και κυβέρνηση προχωράν ολοταχώς την επίθεση στο δικαίωμα στην δουλειά, στις σπουδές, στη ζωή. Η ανάπτυξη αγώνων στο πλάι του εργαζόμενου λαού δεν αποτελεί μόνο ζήτημα αλληλεγγύης προς τους εργαζομένους, αλλά κατά βάση όρος για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας. Είναι στοίχημα το νέο νομοσχέδιο να μην περάσει! Φραγμό στα αντεργατικά σχέδιά τους μπορεί να βάλει μόνο η συλλογική και οργανωμένη πάλη του λαού και εμείς σαν κομμάτι του έχουμε δικαίωμα και καθήκον να είμαστε πλάι του.