Αγωνιστικές Κινήσεις ΑΕΙ-ΤΕΙ

Χρειάστηκαν οι κυβερνητικοί ψήφοι και του «εκπροσώπου» του ναζιστή Κασιδιάρη για να γίνει το νομοσχέδιο Πιερρακάκη νόμος. Και τι δεν έκανε όμως η κυβέρνηση, από την αρχή της δεύτερης θητείας της, για να πείσει ή καλύτερα να εκβιάσει τις συνειδήσεις του κόσμου και ειδικά της νεολαίας για την δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων και τα οφέλη τους. Οι μαζικές και παρατεταμένες κινητοποιήσεις των φοιτητών σε ολόκληρη την χώρα όχι μόνο συγκρούστηκαν με τα κυβερνητικά αφηγήματα αλλά δημιούργησαν σοβαρό πρόβλημα στην προσπάθεια της κυβέρνησης να ισοπεδώσει τα πάντα στον χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Στις 8 Μάρτη οι 10αδες χιλιάδες φοιτητές ,ταξιδεύοντας από κάθε γωνιά της Ελλάδας, πλημμύρησαν το κέντρο της Αθήνας ενάντια στην ψήφιση του νομοσχεδίου και ότι αντιδραστικό μέτρο αυτό θα φέρει. Η μεγάλη καταστολή που συνάντησε η μαζική συγκέντρωση ήταν αποτέλεσμα του φόβου που έχουν δημιουργήσει στην κυβέρνηση οι πρόσφατοι φοιτητικοί αγώνες. Τέτοιοι αγώνες δεν λύγισαν και δεν θα λυγίσουν μπροστά στα ρόπαλα και τα χημικά της αστυνομίας, γιατί είναι αγώνες δίκαιοι και πρέπει να συνεχιστούν!

Στις 8 Μάρτη καταγράφηκε ένα σημαντικό στιγμιότυπο στη διαδρομή του φοιτητικού κινήματος που για δύο μήνες παλεύει ενάντια στο νομοσχέδιο Πιερρακάκη.

Στις 8 Μάρτη ούτε κορυφώθηκε ούτε έκλεισε ο κύκλος του αγώνα που έχουμε ξεκινήσει.

Κόντρα σε θεούς και δαίμονες έχουμε καταφέρει εδώ και μήνες να σπάσουμε την σιγή που έχουν επιβάλει. Οι σχολές έχουν μετατραπεί σε χώρους αμφισβήτησης μέσα από τις ζωντανές διαδικασίες των φοιτητικών συλλόγων. Οι καταλήψεις και οι διαδηλώσεις σε ολόκληρη την χώρα τσάκισαν την τρομοκρατία των πειθαρχικών, των εισαγγελικών παρεμβάσεων, της αστυνομικής βίας και της τηλε-καταστολής.

Με την εμπειρία των τελευταίων κινητοποιήσεων μπορούμε και πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα μας μέχρι την ΝΙΚΗ. Μέχρι την ΑΝΑΤΡΟΠΗ του νόμου Πιερρακάκη!

Μπορεί η ΔΑΠ απομονωμένη μέσα στις σχολές να πανηγυρίζει για την ψήφιση του νομοσχεδίου χειροκροτώντας την νέα επίθεση που ξεκινά η κυβέρνηση δεν θα την αφήσουμε όμως να μεταφέρει ανενόχλητα την αστική σαπίλα στις φοιτητικές μάζες. Το ίδιο ισχύει και για το καθηγητικό κατεστημένο και τις διοικήσεις των σχολών που στάθηκαν στο πλευρό της κυβέρνησης βάζοντας πλάτη για την εξειδίκευση και την εφαρμογή των πολιτικών που χτυπούν τα δικαιώματά μας.

Από την άλλη όλες οι αποχρώσεις του ρεφορμισμού θα γυρίσουν στις σχολές με το “κεφάλι ψηλά” χωρίς να δώσουν προοπτική στους αγώνες που πρέπει να συνεχιστούν. Έτσι και αλλιώς έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να τους υπονομεύσουν. Με τους ηγεμονισμούς των συντονιστικών, την υποχώρηση μπροστά στην τηλε-καταστολή, την συμμετοχή-συνδιαλλαγή τους στις Επιτροπές της Βουλής (βλέπε εκπροσώπους ΠΚΣ και ΕΑΑΚ την προηγούμενη εβδομάδα) και τέλος με την προσπάθεια κλεισίματος του αγώνα που μόλις έχει ξεκινήσει. Έπαιξαν και θα παίξουν ρόλο διαλυτικό στην προσπάθεια κλιμάκωσης των κινητοποιήσεων ενάντια στο νόμο Πιερρακάκη.

Στην νέα φάση που διαμορφώνεται ,μετά και από την ψήφιση του νομοσχεδίου που φέρνει ιδιωτικά πανεπιστήμια, δίδακτρα και ταξικούς φραγμούς σε όλες τις σχολές, ο αγώνας μας πρέπει να οξυνθεί μέχρι την ανατροπή του νόμου. Οι μάζες των φοιτητών πρέπει άμεσα να ξεπεράσουν την ηττοπάθεια, τις λογικές των αστικών και συνταγματικών αυταπατών, τις ρεφορμιστικές λογικές της «μη εφαρμογής του νόμου» και των εκλογικών αυταπατών και να μπουν αποφασιστικά σε νέο γύρο γενικών συνελεύσεων-διαδηλώσεων-καταλήψεων.