Με την έναρξη του ακαδημαϊκού έτους, από τις πρώτες κιόλας ημέρες, η δύναμη της ΠΚΣ φρόντισε να μας υπενθυμίσει τον τρόπο που αντιλαμβάνεται τον φοιτητικό σύλλογο, την πολιτική παρέμβαση και τελικά τον φοιτητή. Στον Βόλο, η ΠΚΣ ως πρώτη δύναμη και με επαναστατικό χαρακτήρα, βάζοντας μπροστά τις κόκκινες ιδέες, μοίρασε στους πρωτοετείς φοιτητές ένα ερωτηματολόγιο με απαντήσεις πολλαπλής επιλογής στο οποίο εκτός των άλλων τους ρώταγε το αγαπημένο τους άθλημα και τις διατροφικές τους συνήθειες. Κάτω από την ερώτηση σχετικά με τους αγώνες και τον τρόπο πάλης των φοιτητών, βρισκόντουσαν άκρως πολιτικά διλήμματα όπως το πόση ζάχαρη μπαίνει στον καφέ ή το αν πρέπει να λέγεται καλαμάκι ή σουβλάκι.

Φυσικά τακτικές όπως αυτή δεν μας ξαφνιάζουν. Πλέον φαίνεται, πιο καθαρά από ποτέ, πως η ρεφορμιστική αριστερά δεν εμπιστεύεται τους φοιτητές, δεν τους αντιλαμβάνεται ως υποκείμενο πάλης και υποτιμά τις δυνάμεις του φοιτητικού κινήματος. Πάντα με τη σφραγίδα "Φοιτητικοί Σύλλογοι", φέρνουν τον φοιτητή σε επαφή με τον κατάλληλο... εκλεγμένο που θα τον καθοδηγήσει στην φοιτητική ζωή. Θα κάνει τον μεσίτη κάθε Σεπτέμβρη, θα μοιράζει σημειώσεις σε κάθε εξεταστική, θα μαζεύει τηλέφωνα και στοιχεία επικοινωνίας που θα φανούν πολύ χρήσιμα στις επόμενες φοιτητικές εκλογές. Πρακτικές που καταγγέλλονταν και μέχρι πρότινος θυμόμαστε από την ΠΑΣΠ και τη ΔΑΠ, πλέον ταιριάζουν και στους "αγωνιστές των ΔΣ" που εκλέγονται με την Πανσπουδαστική. Σε μια περίοδο που οι πρώτες διαγραφές πάνε να εφαρμοστούν, τα πρώτα ιδιωτικά πανεπιστήμια ιδρύονται, στήνονται πειθαρχικά συμβούλια με την συμμετοχή φοιτητών και  η καταστολή στα πανεπιστήμια εντείνεται με τον νέο νόμο Ζαχαράκη η ΠΚΣ επιλέγει να αδιαφορήσει. Στην ίδια περίοδο που  η συγκρότηση κινήματος είναι πιο αναγκαία από ποτέ και καθημερινά ξεσπούν πόλεμοι σε όλο τον κόσμο, αυτοί επιλέγουν να κλείσουν τα μάτια και να αποπολιτικοποιήσουν περαιτέρω τους συλλόγους. Οι κόκκινοι εκλεγμένοι μάλλον θεωρούν πιο κρίσιμο για τους ΦΣ να καλούν σε τουρνουά, παρά σε συνελεύσεις και διαδηλώσεις....