Απεργία προκήρυξε η πανελλήνια ομοσπονδία συλλόγων διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού (ΠΟΣΔΕΠ) για τις 27 και 28 Φλεβάρη με βάση την ψήφιση του ν/σ Πιερρακάκη. Ο λόγος εναντίωσης τους σε αυτό δεν έχει καθόλου να κάνει με τα συμφέροντα και τον αγώνα των φοιτητών για να μην περάσει το ν/σ για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, αλλά με τα δικά τους συμφέροντα. Αυτά που έχουν να κάνουν με το αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων, την χρηματοδότηση και, με λίγα λόγια, τις δικές τους απολαβές.

Μπροστά στην ψήφιση του νομοσχεδίου, οι φοιτητές είναι ανάγκη να αποδεσμευτούμε από αυταπάτες που τρέφει το ίδιο το σύστημα αλλά και οι δυνάμεις της ρεφορμιστικής αριστεράς μέσα στα πανεπιστήμια. Να αναζητήσουμε τους πραγματικούς συμμάχους μας! Οι καθηγητές των πανεπιστημίων δεν ήταν και δεν θα είναι ποτέ μαζί μας. Και αυτό είναι ζήτημα θέσης και ρόλου. Είναι εκείνοι που μεταφέρουν την επίθεση μέσα στις σχολές μας, αυτοί που εφαρμόζουν και εξειδικεύουν τους νόμους που ψηφίζει η εκάστοτε κυβέρνηση και το εκάστοτε υπουργείο. Είναι οι εφαρμοστές της επίθεσης μέσα στα πανεπιστήμια και για αυτό έχουν προνομιούχες θέσεις εξουσίας και παχυλούς μισθούς μέσα στα ΑΕΙ.

Αυτοί είναι που τόσο καιρό εφαρμόζουν την ΕΒΕ, όπου έχει πετάξει μέχρι σήμερα 90.000 μαθητές εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Που εφαρμόζουν τις διαγραφές, τα πειθαρχικά φοιτητών. Που μας κόβουν μαζικά στις εξεταστικές. Αυτοί είναι που στο κάτω κάτω εφάρμοσαν την τηλε-εξεταστική εν μέσω καταλήψεων. Ακριβώς για να σπάσουν και να τρομοκρατήσουν τον αγώνα μας!

Όσο λοιπόν και αν μας λένε ότι είναι μαζί μας, κάθε μέρα που περνάει γίνεται ακόμα και πιο έκδηλο ότι είναι ενάντια μας καθώς πρυτάνεις και σύγκλητοι καλούνε τα ΜΑΤ να καταπατήσουν το Άσυλο, καθηγητές εφαρμόζουν την τηλε-εξεταστική και προχωράνε τηλε-μαθήματα.

Ακόμα πιο έκδηλο λοιπόν γίνεται το ότι οι φοιτητές θα πρέπει να ξεπεράσουμε λογικές που οριοθετούν τον αγώνα μας στο πόσο και πως αυτός γίνεται ανεκτός από το καθηγητικό σώμα όπως αυτές που βάζει η ρεφορμιστική αριστερά σέρνοντας τους συλλόγους ξανά και ξανά να αποσπάσουν τοποθετήσεις από τους καθηγητές ή να συνδιαλλαγούν με αυτούς.

Ο αγώνας μας μπορεί να είναι νικηφόρος, αν στέκεται στα ίδια του τα πόδια, κόντρα σε όποιον προσπαθεί να του βάλει φραγμό. Μαζί με τους πραγματικούς συμμάχους δηλαδή τους μαθητές, τους εκπαιδευτικούς στα σχολεία και τον εργαζόμενο λαό!